"Nie odchodź grzecznie w tę dobrą noc,
Starość winna płonąć, wrzeć przy zwieńczeniu dnia;
Buntuj się, walcz, gdy gaśnie światło.
Choć mędrcy w końcu pojmą, że niechybny mrok,
Bo ich hasła nie skrzesały iskier, tak
Oni nie idą grzecznie w tę dobrą noc
Poczciwi, ostatnim tchnieniem łkając, jak żywo
Echa ich marnych czynów wypełniały świat,
Oni nie idą grzecznie w tę dobrą noc.
Niepokorni, co dosięgli Słońca opiewając lot,
Pojąwszy, że gdy wciąż trwał, tkali mu żałobny tren,
Nie idą oni grzecznie w tę dobrą noc.
Poważni, już nad grobem, którym gaśnie wzrok,
Oczy te mogą jak komety jarzyć się radośnie,
Buntujcie się, walczcie, gdy gaśnie światło.
I Ty, mój ojcze, tam w niebie, tak daleko stąd,
Błagam, choćbyś klął mnie i sławił, gorzką roniąc łzę.
Nie odchodź grzecznie w tę dobrą noc.
Buntuj się, walcz, gdy gaśnie światło." Read More »
"Polska przypomina dziewczynę, która idzie na imprezę i cierpi, że nikt na nią nie zwraca uwagi. A ona przecież się wystroiła, i to bardziej niż inne! I jest ogólnie wartościowsza, i przygotowała mnóstwo sałatek. Polska nie jest seksi, a przecież jest. To jest polski świr."
– Piotr Paziński