"proton budzi się w iskrach
jego siostry już dawno akcelerator rozpędził
trzepot energii i skwar pomiędzy
i bozon Higgsa

przemknął gdzieś obok i przejął zimnem
proton ten chłód zrozumiał gęsią skórkę otrząsnął
to nie chłód to zapowiedź wszystko ma stać się inne
więc on też zerwał się pognał przez długi tor szklaną wiązką

już biegną wszystkie zebrane nikt nie wie w krzyku czy świetle
elektromagnesem otwartym prosto jak ścieżką polną
izospin w warkocz zaplotły nie chcą być tym czym przedtem
czas mija wolno
każda nanosekunda zmarzła w przestronny kryształ
na przedzie miony młodziutkie bardziej płochliwe od zwierząt
a druga wiązka tak samo wybiega im z naprzeciwka
zaraz się zderzą

szybciej bez tchu
czy zawsze się przy tym umiera

rozbiły się wybuchem jaskrawo lśniących smug

teraz

w przeszłość sięgnęły najdalszą tak odtwarza się kosmos
patrz przeszedł przez korytarz wietrzyk a nie prąd
detektor zakwitł wiosną
podnosi się znad eksplozji zapach skoszonych łąk"

–Józef Czechowicz - Wielki Zderzacz Hadronów pod Genewą ( Nowe wiersze sławnych poetów )